„Nie dam rady”, „nie mam odpowiednich zdolności”, „na pewno mi się to nie uda”. Znasz te zdania? Sama je praktykujesz bądź słyszysz w swym bliskim otoczeniu? Mamy dla ciebie smutną wiadomość – być może właśnie tego typu przekonania znacznie utrudniają Ci osiągnięcie wyznaczonych celów.
Wiele słyszy się o sile przekonań, myśli czy wizualizacji celów. Zapewne większość z Was miała już okazję chociaż otrzeć się o tego typu tematykę i z pewnością dla części wydała się ona tematem nieistotnym, modnym, ale niegodnym uwagi. Błąd. Myśli i osobiste przekonania na temat zdolności, celów, nas samych – mają ogromną siłę. Przekonanie o braku własnej skuteczności, niekompetencji, braku odpowiednich zdolności wpływa na nasz obraz samych siebie. Na samoocenę, która nawiasem mówiąc przekłada się na nasze funkcjonowanie w każdej sferze życia. Warunkuje sposób prezentowania siebie, wpływa na jakość relacji w naszym życiu, a nawet na rodzaj podejmowanych zadań i wyzwań.
Bardzo często spotykamy wykształcone kobiety, które mimo zbliżonych kwalifikacji w zupełnie innym stopniu rozwijają swój potencjał. Niektóre z nich potrafią jasno i konkretnie zwerbalizować swe cele, inne przyjmują to, co niesie im życie starając się być wdzięczne za to, co otrzymują, nawet jeśli nie spełnia to ich oczekiwań. Godzą się na to, by los sam nimi rządził, zamiast wziąć sprawy w swoje ręce. Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego niektórzy ludzie czerpią z życia pełnymi garściami, starając się realizować swe marzenia i aspiracje, podczas gdy inni pozwalają, by los i inni ludzie decydowali o ich codzienności? Odpowiedź jest prosta – ponieważ sami stawiają granice w swej głowie.
Nakładają na siebie łańcuchy zatrzymujące ich w miejscu z powodu (w ich mniemaniu niewystarczających predyspozycji), budują mury odgradzające ich od aspiracji ze strachu przed porażką, przykuwają się do negatywnych myśli na swój temat i przekonaniu o tym, że inni są lepsi i to oni zasługują na realizację marzeń. W tym miejscu zapewne pojawią się myśli: „Przecież to oczywiste, że np. awans jest zależny od innych osób, wystąpienie publiczne od słuchaczy”. Masz rację, ale tylko w połowie. Jak masz awansować jeśli nie spróbujesz? Jeśli sama prezentujesz się szefowi jako osoba mało kompetentna i niepewna swych umiejętności? Jak chcesz zainteresować słuchaczy swym tematem, zainspirować ich, jeśli sama nie wierzysz w siebie i może być to widoczne? Zastanów się, co tak naprawdę Cię blokuje. Poniżej prezentujemy niektóre przekonania, które są granicami oraz sposoby na ich przekroczenie:
| Granica w twej głowie | Przekrocz granicę |
| „Nie mam odpowiednich kompetencji”. | Ciężko przekroczyć granicę posiadania pewnych uprawnień, tym bardziej potwierdzonych poprzez odbycie kursów czy szkoleń, ale czy spróbowałaś zdobyć informacje, gdzie możesz je znaleźć? Często szefowie widząc potencjał i chęć rozwoju pracownika inwestują w niego, ponieważ tym samym inwestują w firmę. Zespół to organizm dzięki któremu firma ma szansę odnieść sukces, zatem to w człowieka należy inwestować. Pokaż przełożonemu, że myślisz perspektywicznie, chcesz podnosić kompetencje, by pomagać w rozwoju firmy. Przyjdź przygotowana – wydrukuj informacje o szkoleniu i nie bój się otwarcie argumentować, dlaczego to właśnie Ty powinnaś być wysłana na szkolenie.
Zamiast poddawać się sile negatywnych myśli, pomyśl, co zrobić, by zmienić sytuację i działaj! |
| „Nie jestem tak otwarta, przebojowa (i każde inne słowo którego używasz) jak moja koleżanka z pracy”. | Zamiast skupiać się na tym, czym różnisz się od koleżanki z firmy, skup się na atutach, jakie posiadasz. Być może potrafisz pracować pod presją czasu, może potrafisz słuchać, jesteś mistrzynią negocjacji, potrafisz sprawić, że przy Tobie ludzie bardziej się otwierają lub wyciszają. Pamiętaj, że duża moc drzemie w różnorodności, więc nie porównuj się. Myśl o swych atutach i wykorzystaj je produktywnie. |
| „Wyśmieją mnie, zapewne o czymś zaponę lub powiem coś głupiego (np. podczas wystąpień publicznych)”. | Zastanów się – czy warto skupiać się na reakcji na małe przejęzyczenie czy zająknięcie? Nie jest do problem rangi światowej. Zainteresowanie potrwa kilka minut i się skończy. Poza tym autentyczność zawsze jest o wiele bardziej w cenie, niż sztuczne wyuczenie przemówienia na pamięć. Wolimy to, co ludzkie i prawdziwe, zatem nie martw się drobnym niepowodzeniem. Sama zareaguj naturalnie. Możesz nawet zażartować z drobnej pomyłki i z uśmiechem przejść dalej. Może spotkać się to z o wiele lepszym przyjęciem niż stres i próba sztucznego czytania dalszej części prezentacji. Wolimy to, co prawdziwe. Zatem taka bądź i nie przejmuj się tym, co tak naprawdę może nie mieć dla słuchaczy aż takiego znaczenia. Poza tym w przypadku niektórych z przemówień, większości ludzi możesz już nigdy nie spotkać na swej drodze, dlatego głowa do góry, uśmiech na twarzy i działaj dalej, nawet mimo drobnej pomyłki. 😉 |
Pamiętaj, że jeśli inni mają Ci uwierzyć i zaufać, to najpierw Ty sama powinnaś uwierzyć w siebie. Patrz na siebie takim spojrzeniem, jakim chciałabyś być obdarowana przez innych. Nie chodzi oczywiście o zadzieranie nosa i pychę, ale o pozytywny obraz samej siebie, o świadomość swych zalet i możliwości ich wykorzystania oraz o rozwój potencjału, jaki w Tobie drzemie. Każda z Nas może się rozwijać i prezentować ważne dla siebie wartości, trzeba tylko chęci, działania i nie poddawania się, a to będzie możliwe, gdy pokochasz siebie i zauważysz, jak bardzo wartościowa jesteś. Zatem – DO DZIEŁA ! PRZEKRACZAJ SWOJE WŁASNE GRANICE.
Poprzedni wpis 
